حکمرانی جهانی

وقتی‌که نوبت به سیاست خارجی و مدیریت بحران می‌رسد، سعودی‌ها کاملاً بی‌مصرف هستند. دلیلش این است که پای سعودی‌ها گیر است: آن‌ها همچنان برای امنیت به ایالات‌متحده آمریکا وابسته هستند که آمریکا خودش کشوری است که حملات مخرب اسرائیل به غزه را تسهیل می‌کند.

هرچند عملیات حماس یک اقدام مستقل و ناشی از انباشته شدن ظلم افزایشی و وقیحانه رژیم اسرائیل بوده است، ولی یکی از عوامل مؤثر بر نحوه موضع‌گیری اعلامی یا اعمالی کشورها، ملاحظات آن‌ها در قبال آیمِک است و این موضوع می‌تواند در تداوم یا تعیین سرنوشت این نبرد، مهم و تعیین‌کننده باشند.

جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، اعلام کرده است که برجام مرده است؛ اما به دلایلی فعلاً نمی‌توانیم اعلام کنیم. صحنۀ این روزهای خاورمیانه نشان می‌دهد که کسی منتظر اعلام جو بایدن نمانده است. ایران و فلسطین رأساً در حال خارج کردن خودشان از بلاتکلیفی استکباری تحریمی و سرزمینی هستند.

مت پوتینگر؛ مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، گفت که ما یک بچه کوسه را دیدیم و گمان کردیم می‌توانیم آن را به دلفین تبدیل کنیم؛ به غذا دادن به کوسه ادامه دادیم و اکنون با یک کوسه بزرگ روبه‌رو هستیم.

مقامات آمریکایی می‌گویند می‌خواهند با استفاده از «حیاطی کوچک با حصارهای بزرگ» (Small Yard and High Fence) از خود در برابر چین محافظت کنند؛ اما اگر درک آشکار از بده بستان‌های مربوط به تعرفه‌ها و محدودیت‌ها نداشته باشند این خطر وجود دارد که هر موضوع امنیتی حیاط را بزرگ‌تر و حصارها را بلندتر کند.

جهان به این موضوع نیاز ندارد که کشورهای بیشتری تحت سیطره روسیه و چین قرار بگیرند یا برای مقابله با ایالات‌متحده متحد شوند. جهان در حال حاضر به یک گروه‌بندی سوم مستقل واقعی برای ایجاد یک وزنه تعادل در برابر محور چین-روسیه و قدرت ایالات‌متحده نیاز دارد.

ایالات‌متحده یک اتحاد با ژاپن و یکی با کره‌جنوبی دارد؛ اما قالب سه‌جانبه را نمی‌توان یک ساختار اتحاد سه‌گانه به‌حساب آورد. در عوض، این قالب، یک مشارکت استراتژیک بین سه کشور و یک ترتیب دفاعی است که به مجموعه‌‌ای از چالش‌های ایجادشده توسط چین و کره‌شمالی پاسخ می‌دهد.

آمریکا تقابل با چین را تشدید کرده و چینی‌‌‌ها اخیراً تأکید داشتند که بریکس باید اعضای بیشتری بگیرد و تقویت شود، این صحبت بیانگر آن است که پکن دیگر آن سیاست محتاطانه گذشته خود را کنار گذاشته و چشم‌‌‌انداز عضویت ایران تقویت‌شده است.

شی جین‌پینگ؛ رهبر مقتدر چین، برای مقابله با تلاش آمریکا در مهار بلند‌پروازی‌های چین از مقررات‌گذاران چینی خواست تا در آنچه او «نبرد حقوقی بین‌المللی» (International Legal Struggle) می‌خواند با ارعاب غربی‌ها به مقابله برخیزند. درنتیجه، مجموعه‌ای از قوانین تدوین شد که چارچوبی را برای واکنش محکم‌تر چین به جنگ‌افزار تجاری آمریکا فراهم می‌کند.

نیل فرگوسن در این مطلب تصریح می‌کند که ایالات‌متحده امروز به‌نوعی در وضعیت امپراتوری بریتانیا در دهه 1930 قرار دارد. اگر اشتباهاتی را که دولت‌های بریتانیا در آن دهه مرتکب شدند تکرار کند، آمریکا که ازنظر مالی بیش‌ازحد دست‌به‌جیب شده، نمی‌تواند ترکیب روسیه، ایران و چین را از خطر درگیری هم‌زمان در سه صحنه بازدارد: اروپای شرقی، خاورمیانه و شرق دور.

سیاستمداران و ناظران ایالات‌متحده وقتی نیاز به راهنمایی دارند، عادتاً به سراغ «لیبرالیسم»؛ به‌عنوان سرمشق و راهنما در سیاست خارجی، و «مهار»؛ به‌عنوان دکترین سیاسی جنگ سرد، می‌روند.

من نمی‌دانم که درگیری شعله‌ور سکولار-مذهبی درنهایت اسرائیل را به کجا می‌کشاند؛ اما آن‌هایی که در غرب مصمم به جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران هستند، باید حمایت خود را از یک رژیم هسته‌ای متعصب به نام اسرائیل که به‌طور فزاینده‌ای در حال جنگ با خودش است، متوقف کنند.